Nowa książka o występowaniu publicznym.
Ekspert radzi jak:

• pokonać tremę
• gestykulować
• mówić ciekawie

Goffman sięgając po metaforę spektaklu teatralnego i używając jej jako klamry spinającej swe dzieło, opisuje, w jaki sposób każde indywiduum ludzkie w swym kontakcie z drugą osobą próbuje się jej przedstawić

„Przedmiotem niniejszej rozprawki Schopenhauera są takie chwyty, których używają w sporze ci, co za wszelką cenę – a więc i za cenę prawdy i słuszności, poprawności wywodu – chcą koniecznie „postawić na swoim”, zrobią tak, żeby było uznane, że oni mają rację. Dobrze jest uprzytomnić sobie różne możliwe fortele, aby wiedzieć na co można być narażonym w sporach z ludźmi nierzetelnymi”
z przedmowy Tadeusza Kotarbińskiego

Autorka adresuje niniejszą książkę do określonych grup zawodowych i społecznych: o do terapeutów mowy, przedstawicieli logopedii o szczególnym charakterze, którą niektórzy nazywają artystyczną (ostatnio powołuje się Podyplomowe Studia Emisji Głosu, które mają kształcić nauczycieli i logopedów nie tylko w zakresie korekcji patologii, ale również na wyższym poziomie udoskonalania głosu); o do wykładowców studiów biznesowych, wśród których upowszechnia się idea dobrego mówienia; o do dziennikarzy, prawników, słuchaczy seminariów duchownych oraz odpowiednich wydziałów uczelnianych; o do dziennikarzy medialnych (telewizja, radio), którzy najczęściej nie znają wymogów starannej i ortofonicznej formy werbalizowania myśli; o do ambitnej młodzieży, zainteresowanej teatrem, dziennikarstwem i prawem, która chętnie poszerza skromny zakres szkolnych umiejętności wysławiania się i poszukuje lub raczej oczekuje porad w tym zakresie; o być może pod kierunkiem dykcjonisty lub logopedy uda się treść tej książki przekazać środowisku wyższych urzędników państwowych, posłów oraz wszelkiego rodzaju rzeczników”. Ze wstępu prof. Mirosławy Lombardo.

„Wielkie Mowy Historii” to dzieje ludzkości opowiedziane głosami ich pierwszoplanowych aktorów. Ta premierowa edycja antologii, przygotowana przez redakcję tygodnika POLITYKA, składa się z czterech tomów i zawiera niemal ćwierć tysiąca mów opatrzonych notami biograficznymi mówców, przypisami i komentarzami, ułatwiającymi zrozumienie tekstów i kreślącymi kontekst historyczny. Antologia obejmuje czasy od antyku po współczesność. W poszczególnych tomach znajdziemy słowa, które zmieniały zastany porządek świata, kładły podwaliny pod wielkie ruchy religijne (Mojżesz, Jezus, Budda, Mahomet, ale także Luter i Kalwin), zapowiadały intelektualne rewolucje (Sokrates, Marks, Einstein), społeczne rewolty (Danton, Robespierre, Lenin), towarzyszyły narodzinom dyktatur (Stalin, Hitler, Mussolini, Goebbels) i poprzedzały przewroty polityczne (Bismarck, Waszyngton, Lincoln, Gandhi, Wałęsa).

Jest to niewątpliwie najbardziej wielostronne w polskiej literaturze, a do tego nowoczesne i uwzględniające aktualny materiał empiryczny opracowanie poświęcone sloganowi jako jednej z najważniejszych i najdoskonalszych form medialnej retoryki.

Dlaczego ludzie wygrywają spory? Każdy człowiek niemal codziennie musi przekonać kogoś do swoich racji: nie tylko partnera w dyskusji, ale także – a może przede wszystkim – osoby przysłuchujące się rozmowie. Niestety nawet bardzo mocne argumenty często okazują się za słabe. Wyraźnie widać to podczas debat politycznych: niejednokrotnie publiczność przyznaje słuszność temu, kto wcale nie ma racji, ale… No właśnie. W czym tkwi tajemnica? Dlaczego demagog ma w dyskusji większe szanse? Co zrobić, kiedy w publicznej rozmowie znajdziemy się w sytuacji bez wyjścia? Na czym polega gra tocząca się w telewizyjnych debatach? Jak wielką odgrywa rolę w naszym życiu erystyka, wiedzą menedżerowie, politycy, dziennikarze, PR-owcy, pracownicy marketingu i wszyscy ci, których praca wiąże się ze słownymi potyczkami. Ale to nie jedyne osoby, do których jest adresowana ta publikacja. Powinien ją przeczytać każdy, kto chciałby dowiedzieć się, jak mówić, żeby być przekonującym, i jak słuchać, żeby nie złapać się na erystyczny haczyk.